«خودتربیتی» یعنی: تربیت نفس خود. علامه مصباح به اقتضای دیدگاه فلسفی، اخلاقی و تفسیری خود، نظریه تربیتی ویژه ای را ارائه نموده که شیوه خودتربیتی نیز متأثر از آن است. به علت اهمیت موضوع خودتربیتی و به سبب جامع بودن اندیشه این دانشمند، بررسی و تحلیل این شیوه دارای اهمیت است. این تحقیق ضمن ارائه اندیشه تربیتی مشارالیه به صورت «توصیفی»، ابعاد گوناگون آن را به شیوه «تحلیلی» بررسی و واکاوی کرده و شواهدی از آیات قرآن برای این منظور ارائه داده است. از جمله یافته های پژوهش این است که در این شیوه، به پیش فرض های عقلی و منطقی و ویژگی های مشترک و اختصاصی انسان ها و همچنین به همه ابعاد نفس توجه شده است. با وجود پیچیدگی نفس، به وضوح ارتباط ابعاد نفس و جایگاه آنها مشخص است. نقطه ثقل در خودتربیتی، امیال و گرایش هاست و جایگاه عبودیت و دین مداری به خوبی در آن روشن است.
هاشمی سجزه ای، ابوالفضل، شریفی، احمدحسین.(1401) بررسی و تحلیل شیوه خودتربیتی از دیدگاه علامه مصباح یزدی. دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 14(1)، 87-102
ابوالفضل هاشمی سجزه ای؛ احمدحسین شریفی."بررسی و تحلیل شیوه خودتربیتی از دیدگاه علامه مصباح یزدی". دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 14، 1، 1401، 87-102
هاشمی سجزه ای، ابوالفضل، شریفی، احمدحسین.(1401) 'بررسی و تحلیل شیوه خودتربیتی از دیدگاه علامه مصباح یزدی'، دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 14(1), pp. 87-102