اسلام و پژوهش‌های تربیتی

"ایمان به غیب" از ارکان اصلی ایمان در نگاه قرآنی است. این پژوهش در صدد است با ارائه تعریفی روشن تر از متغیرهای دخیل در موضوع اولاً نقش و جایگاه ایمان به غیب را در تربیت اسلامی (ایمانی) توضیح دهد و ثانیاً راهکارهای زمینه سازی و تحقق ایمان به غیب در متربی را بیان کند. جمع بندی نگاه اندیشمندان اسلامی بر این است که در منظومه کلان ایمان به غیب، مجموعه¬ای از امور غیبی از ذات باری تعالی گرفته تا وحی، پیامبران، کتاب-های الهی، معاد، آیات، امدادها، سنن و نعم الهی قرار دارد که مصداق بارز و جامع ایمان به غیب، ایمان به خدای متعال است. تحقق این ایمان با همه مصادیقش، بنیان تربیت ایمانی است. بر اساس تعریف چند وجهی "ایمان" شامل ابعاد شناختی، قلبی، گرایشی و کنشی، در مسیر "تربیت ایمانی" نیز، توجه به راهکارهای چند بُعدی لازم است که در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و مراجعه به منابع دیدگاه های دینی، به چهارده راهکار اشاره شده است. نتیجه اینکه برای تحقق ایمان، حفظ آن، و افزایش آن نیاز است تا انسان برای تربیت خود، و مربیان برای تربیت متربیان، از فرصت راهکارهای شناختی، قلبی، گرایشی و رفتاری ذکر شده بهره برد.