اسلام و پژوهش‌های تربیتی، سال هشتم، شماره دوم، پیاپی 16، پاییز و زمستان 1395، صفحات 85-104

    تأثیر روش «فرزندپروری مسئولانه» در گسترش معروف و پیشگیری از منکر با تأکید بر محبت و مراقبت

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    نویسندگان:
    فردوس میریان / دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه اصفهان / fe.mirian@yahoo.com
    ✍️ اعظم پرچم / دانشیار گروه الهیات دانشگاه اصفهان / Azamparcham@gmail.com
    چکیده: 
    از راه های زیربنایی برای گسترش امر به معروف و نهی از منکر، درونی کردن ارزش های دینی است که از آغاز کودکی و از درون خانواده تحقق می یابد. هدف این مقاله بررسی تأثیر سبک های فرزندپروری در تربیت کودکان و نقش آن در گسترش معروف و پیشگیری از منکر است. در این زمینه، سبک های فرزندپروری مطرح شده از سوی روان شناسان و اسلام تبیین و مقایسه شده و تأثیر اساسی ترین مؤلفه های فرزندپروری، یعنی «محبت» و «مراقبت» بررسی شده است. برخی از رهیافت های این پژوهش کاربرد سبک های فرزندپروری صحیح در مراحل رشد متفاوت است، هرچند بر محبت در تمام مراحل، تأکید فراوان شده است. «محبت»، همانندسازی و پیروی فرزندان را به دنبال دارد و «روش مسئولانه و محبت آمیز» موجب تسهیل درونی شدن ارزش های اسلامی می گردد. به طور معمول، کودکانی که والدین آنها مؤمن و متعهد باشند و با این روش تربیت شوند، با وارد شدن در هر گروه اجتماعی، خود به خود عامل به معروف و دوری کننده‌ی از منکر خواهند بود.
    Article data in English (انگلیسی)
    Title: 
    The Impact of "Responsible Parenting" on Enjoining the Good and Forbidding the Evil with Emphasis on Love and Care
    Abstract: 
    Internalization of religious values, which occurs in early childhood within the family, is one of the fundamental ways of propagation of enjoining the good and forbidding the evil. The present paper seeks to examine the impact of parenting style on children's upbringing and its role in enjoining the good and forbidding the evil. In this regard, the parenting styles proposed by psychologists and Islam are explained and compared, and the impact of the most basic components of parenting, namely "love" and "care", are investigated. In the approach advocated in this study, the proper parenting styles in different stages of growth are suggested, although love is emphasized in all the stages. "Love" leads to children’s conformity and assimilation and the "responsible and loving" style facilitates the internalization of Islamic values. Typically, children who have faithful and committed parents and are trained in this way will automatically enjoin the good and forbid the evil in any social group they enter.
    References: 
    References: 
    • نهج البلاغه، 1386، گردآورنده: سيد رضي، ترجمة محمد دشتي، قم، ميراث ماندگار.
    • احدي، حسن و فرهاد جمهري، 1378، روان‌شناسي رشد 2 (نوجواني، جواني، ميان‌سالي)، تهران، پرديس.
    • احمدي، حسن و مونا درياافزون، 1388، مروري بر تاريخچه ارتباط والدين و فرزندپروري، روزنامه آفرينش.
    • برک، لورا اي، 1381، روان‌شناسي رشد (از لقاح تا کودکي)، ترجمة يحيي سيدمحمدي، تهران، ارسباران.
    • بيگلان، آنتوني و همکاران، 1387، مشکلات رفتاري نوجوانان، ترجمة سياوش جمالفر، تهران، ويرايش.
    • تميمي آمدي، عبدالواحد بن محمد، 1337، تصنيف غرر الحكم، قم، مرکز الانشر التابع المکتب الاعلام الاسلامي.
    • جان‌بزرگي، مسعود، 1392، «بررسي رابطه ساختار قدرت در خانواده با کارآمدي آن»، روان‌شناسي و دين، ش 23، ص53-70.
    • حر عاملي، محمدبن حسن، 1367، وسائل الشيعه، چ ششم، تهران، اسلاميه.
    • حراني، ابن‌شعبه، حسن‌بن علي، 1363، تحف العقول، تصحيح وتعليق: علي‌اكبر غفاري، قم، جامعه مدرسين.
    • حسيني دولت‌آبادي، فاطمه، 1392، «رابطه بين سبک فرزندپروري، خودکارآمدي و نگرش به بزهکاري در دانش‌آموزان دبيرستاني»، پژوهشنامه حقوق کيفري، سال چهارم، ش 2.
    • خوانساري، محمد، 1373، شرح غرر الحکم و درر الکلم، تهران، دانشگاه تهران.
    • صدر، محمدباقر، 1409ق، التفسير الموضوعي و الفلسفة الاجتماعية في المدرسة القرآنية، بيروت، الدار العالميه.
    • طبرسي، فضل بن حسن، 1408ق، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصرخسرو.
    • فيض کاشاني، محسن، بي‌تا، المحجّة البيضاء في تهذيب الاحياء، تصحيح علي‌اکبر غفاري، قم، دفتر انتشارات اسلامي.
    • ماسن، هنري پاول و همکاران، 1368، رشد و شخصيت کودک، ترجمة مشهيد ياساي، تهران، مرکز دانشگاهي.
    • مجلسي، محمدباقر، 1403ق، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفا.
    • مطهري، مرتضي، 1390، مجموعه آثار، تهران، صدرا.
    • مكارم شيرازى، ناصر، 1374، تفسير نمونه‏، تهران، دار الكتب الإسلاميه.
    • ملوين ال. دفلور و همكاران، 1371، مباني جامعه‌شناسي، تهران، تهران.
    • نوري طبرسي، ميرزاحسين، 1408ق، مستدرک الوسائل، بيروت، مؤسسة آل البيت.
    • يعقوبي، احمدبن اسحاق، 1358، تاريخ يعقوبي، بي‌جا، بنگاه ترجمة و نشر کتاب.
    • Baumrind D, 1991, "Effetive parenting during the early adoiescent transition", P.A.Cowan&E.M.Hetherington(Eds) Family tranaitions, MillsdalenJ:Erlbaum, p 111-163.
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    میریان، فردوس، پرچم، اعظم.(1395) تأثیر روش «فرزندپروری مسئولانه» در گسترش معروف و پیشگیری از منکر با تأکید بر محبت و مراقبت. دو فصلنامه اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 8(2)، 85-104

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    فردوس میریان؛ اعظم پرچم."تأثیر روش «فرزندپروری مسئولانه» در گسترش معروف و پیشگیری از منکر با تأکید بر محبت و مراقبت". دو فصلنامه اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 8، 2، 1395، 85-104

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    میریان، فردوس، پرچم، اعظم.(1395) 'تأثیر روش «فرزندپروری مسئولانه» در گسترش معروف و پیشگیری از منکر با تأکید بر محبت و مراقبت'، دو فصلنامه اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 8(2), pp. 85-104

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    میریان، فردوس، پرچم، اعظم. تأثیر روش «فرزندپروری مسئولانه» در گسترش معروف و پیشگیری از منکر با تأکید بر محبت و مراقبت. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 8, 1395؛ 8(2): 85-104