این پژوهش با هدف تأثیر آموزش برنامة کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانش آموزان دختر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطة اول شهر زابل در سال تحصیلی 1400ـ1399 بود که از بین آنها سی دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در یک دورة هشت جلسه ای نود دقیقه ای آموزش برنامة کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه شرکت کردند. برای گردآوری داده ها از آزمون محقق ساختة پیشرفت تحصیلی استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها نشان داد که آموزش برنامة کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانش آموزان دختر متوسطة اول شهر زابل مؤثر است؛ به طوری که اندازة اثر بر یادگیری دانش آموزان 57/0 و بر یادداری دانش آموزان 64/0 بود. ازاین رو می توان گفت که با به کار بستن برنامة کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه می توان یادگیری و یادداری دانش آموزان را افزایش داد.
نخعی، سمیه، صفت گل، اعظم.(1402) تأثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانشآموزان دختر متوسطهی اول شهر زابل. دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 15(1)، 51-64
سمیه نخعی؛ اعظم صفت گل."تأثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانشآموزان دختر متوسطهی اول شهر زابل". دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 15، 1، 1402، 51-64
نخعی، سمیه، صفت گل، اعظم.(1402) 'تأثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانشآموزان دختر متوسطهی اول شهر زابل'، دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 15(1), pp. 51-64
نخعی، سمیه، صفت گل، اعظم. تأثیر آموزش برنامهی کاهش استرس مبتنی بر حضور پویای در لحظه بر یادگیری و یادداری درس فارسی دانشآموزان دختر متوسطهی اول شهر زابل. اسلام و پژوهشهای تربیتی، 15, 1402؛ 15(1): 51-64