سال چهاردهم، شماره دوم، پياپي 28، پاييز و زمستان 1401، ص 7-22

هادي حسين‌خاني‌/ استاديار گروه اخلاق مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) h.hosseinkhani@yahoo.com      
دريافت: 15/01/1401 ـ پذيرش: 25/05/1401
چکيده
در قرآن کريم «موعظه» به‌مثابة روشي مؤثر در تربيت اخلاقي مطرح است. گرچه سؤالات متعددي دربارة کاربرد اين روش در «تربيت اخلاقي» به‌نظر مي‌رسد، اما اينکه «موعظه» از چه کارکردهايي در «تربيت اخلاقي» برخوردار است و در قالب چه شيوه‌هايي تحقق مي‌يابد، سؤالاتي هستند که کمتر به آنها پرداخته شده است و پاسخ به آنها موضوع اين پژوهش را تشکيل مي‌دهد. نتايج تحقيق که به‌روش توصيفي ـ تحليلي و با تمرکز بر انديشه‌هاي علامه مصباح يزدي انجام شده، حاکي از آن است که اين روش علاوه بر پيشگيري از بروز انحرافات و درمان آسيب‌هاي اخلاقي، در رشد و تعالي اخلاقي نيز مؤثر است. انديشيدن، تجربه کردن، يادآوري، مَثَل آوردن، شعر سرودن، قصه گفتن، گردش کردن، بشارت دادن، بيم دادن، بازداشتن، توبيخ کردن و کيفر دادن، از شيوه‌هاي «موعظه» در «تربيت اخلاقي» محسوب مي‌شوند و دست‌اندرکاران تربيت مي‌توانند با به‌کارگيري آنها روش «موعظه» را عملياتي سازند.
کليدواژه‌ها: روش‌ تربيتي، موعظه، تربيت اخلاقي، علامه مصباح يزدي.