سال نهم، شماره دوم، پياپي 18، پاييز و زمستان 1396
علينقي فقيهي/ دانشيار گروه علوم تربيتي دانشگاه قم an-faghihi@qom.ac.ir
دريافت: 23/01/1397 ـ پذيرش: 11/06/1397
چکيده
هدف پژوهش، بررسي رويکرد تربيتي تزکيه در روايات و کاربرد آن در محورهاي چهارگانه سبک زندگياسلامي است. روش انجام پژوهش، توصيفي ـ تحليلي است که روايات مربوطه با شيوه کيفي تحليل شدهاند. از نتايج پژوهش آن است که توأم بودن تهذيب و رشد در اين رويکرد، سبک زندگي اسلامي را سامان ميدهد و در محور ارتباط با خدا، موجب غفلتزدايي و رشد شناخت و باور به قوانين الهي، بندگي، شکر و رضايت نسبت به تدبيرهاي پروردگار است؛ در محور خويشتن، عامل پرهيز از رفتارهاي ضداخلاقي، پرورش عقلانيت، بازشناسي و بازسازي فطرت است. و در محور ارتباط با ديگران، باعث پرهيز از رفتارهاي ضداخلاقي نسبت به ديگران، تسري دادن تولي و تبري به گستره افراد بشر با محوريت خداوند، تکريم و حسن معاشرت است و در محور جهان هستي، تنزّه متربي از افکار غيرعقلاني درباره افعال خداوند، مصون ماندن از آسيب زدن به طبيعت و جلوگيري نکردن از بهرهمندي انسانها از مواهب طبيعي، شناخت بهتر طبيعت و جهان هستي و مسئوليتش درباره عمران طبيعت، و بهرهبرداري صحيح و به اندازه از نعمتهاي الهي است.
کليدواژهها: رويکرد تربيتي، تزکيه، تهذيب و رشد، کاربرد، سبک زندگي اسلامي.