صفحهها:
5-24
تاریخ دریافت: 1392/11/09
تاریخ پذیرش: 1393/03/23
چکیده:
مدافعان رویکرد تلفیقی در فلسفة تعلیم و تربیت اسلا می، که افرادی همچون کیلانی و به ویژه خسرو باقری هستند، نخست به نفی و رد رویکرد ایجابی نسبت به کاربست فلسفة اسلا می در تدوین فلسفة تعلیم و تربیت اسلا می دست زده اند و در ادامه، با بیان اینکه گریزی از فلسفه به طور کلی نیست، رویکرد سلبی را هم رد نموده، در جست وجوی راه سو می برآمده اند که به بیان ایشان، همان «استفاده از فلسفه همچون روش و ساختار است». مقالة حاضر نخست به این دیدگاه و در ادامه، به نقد و ارزیابی آن پرداخته است. نخست چالش اسلامی بودن فلسفة اسلا می مطرح شده است تا ملاحظه شود که اشکالات این گروه به اسلامی بودن فلسفة اسلا می ـ که مبنای نفی فلسفة اسلا می از سوی این گروه است ـ آیا اساساً وارد است؟ و در ادامه، رویکرد تلفیقی نقد و بررسی شده است.
Article data in English (انگلیسی)
Title:
A Critique of the Eclectic Approach to the Philosophy of Islamic Education (Based on Islamic Philosophy)
Abstract:
The advocates of the eclectic approach to the philosophy of Islamic education, such as Killani and Khosro Bagiri in particular, first denied the positive approach to making use of the Islamic philosophy for compiling the philosophy of Islamic education. Then, stating that there is no escape from philosophy at all, they also denied the negative approach to Islamic philosophy. Searching for a third solution, they finally adopted the way of referring to philosophy as a method and structure”. First the present paper reviews this approach, and then it criticizes.
In order to investigate the criticisms leveled by the above- mentioned group at the Islamic property of philosophy -which is the ground for their denial of Islamic philosophy- and see whether or not they are valid, the paper first addresses the question concerning the Islamic property of philosophy. Then, the eclectic approach is reviewed and criticized.
References:
- باقري، خسرو، 1380، «پژوهشي براي دستيابي به فلسفه آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران»، مؤسسه پژوهشي برنامهريزي درسي و نوآوريهاي آموزشي، ش 326.
- ـــــ، 1389، درآمدي بر فلسفه تعليم و تربيت جمهوري اسلامي ايران، تهران، علمي و فرهنگي.
- بهشتي، سعيد، 1385، درآمدي بر فلسفه تعليم و تربيت اسلامي، فلسفههاي مضاف، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي.
- ـــــ، 1389، تأملات فلسفي در تعليم و تربيت، تهران، سازمان تبليغات اسلامي، بينالملل.
- جواديآملي، عبداللّه، 1387، فلسفه صدرا، تحقيق و تنظيم محمدكاظم بادپا، قم، اسراء.
- حاج التوم، بشير، 1380، جايگاه فلسفه تعليم و تربيت در نظريه تربيتي اسلام در: «گامي به سوي نظريهپردازي در تعليم و تربيت اسلامي»، تهيه و تدوين فتحي حسن ملكاوي، ترجمة غلامرضا متقيفر و اسدالله طوسي، قم، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني.
- حسنزادهآملي، حسن،1370، قرآن، برهان و عرفان از هم جدايي ندارند، تهران، علمي و فرهنگي.
- حكيمي، محمدرضا، 1376، مكتب تفكيك، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي.
- ـــــ، 1383، مقام عقل، قم، دليل ما.
- خسروپناه، عبدالحسين، 1384، آسيبشناسي فلسفه اسلامي در: «مجموعه مقالات همايش بررسي متون و منابع حوزههاي فلسفه، كلام، اديان و عرفان»، به كوشش حسين كلباسي اشتري، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
- دكارت، رنه، 1371، اصول فلسفه، ترجمة منوچهر صانعي درهبيدي، تهران، بينالمللي الهدي.
- صدرالدين الشيرازي، محمدبن عبدالله،1990 م، الحكمۀ المتعاليۀ في الاسفار العقليۀ الاربعۀ، بيروت، دار احياء التراث.
- طباطبايي، سيدمحمدحسين، 1348، تفسيرالميزان، تهران، رجاء.
- ـــــ، 1431ق، بدايۀ الحكمۀ، قم، مؤسسۀ النشر الاسلامي.
- ـــــ، 1370، رسالت تشيع، تهران، اسلامي.
- ـــــ، 1370، شيعه، تهران، اسلامي.
- ـــــ، 1379، مجموعه بررسيهاي اسلامي، قم، هجرت.
- علمالهدي، جميله، 1384، مباني تربيت اسلامي و برنامهريزي درسي براساس فلسفه صدرا، تهران، دانشگاه امام صادق.
- غزالي، ابوحامد محمد، 1361، تهافت الفلاسفه، ترجمة علياصغر حلبي، تهران، دانشگاهي.
- كاپلستون، فردريك چارلز، 1380، تاريخ فلسفه: يونان و روم، ترجمة جلالالدين مجتبوي، تهران، سروش.
- كيلاني، ماجد عرسان، 1389، فلسفه تربيتي اسلام، ترجمة بهروز رفيعي با مقدمه سعيد بهشتي، تهران، سمت.
- مدكور، علياحمد، 1977، نظريات المناهج التربويه، قاهره، دارالفكر العربي.
- مصباح يزدي، محمدتقي، 1385، «فلسفه سياست: مفهومشناسي و روششناسي»، معرفت فلسفي، ش 2، ص 11-27.
- ـــــ، 1383، آموزش فلسفه، تهران، اميركبير.
- مطهري، مرتضي، 1389، مجموعه آثار، تهران، صدرا.
- نصر، حسين، 1387، قرآن و حديث به عنوان سرچشمه و منبع الهام فلسفه اسلامي در: تاريخ فلسفه اسلامي، تهران، حكمت.
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
اردبیلی، فاطمه، بهشتی، سعید.(1393) نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفهی تعلیم و تربیت اسلامی (بر مبنای فلسفهی اسلامی). دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6(1)، 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
فاطمه اردبیلی؛ سعید بهشتی."نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفهی تعلیم و تربیت اسلامی (بر مبنای فلسفهی اسلامی)". دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6، 1، 1393، 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
اردبیلی، فاطمه، بهشتی، سعید.(1393) 'نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفهی تعلیم و تربیت اسلامی (بر مبنای فلسفهی اسلامی)'، دو فصلنامه اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6(1), pp. 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
اردبیلی، فاطمه، بهشتی، سعید. نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفهی تعلیم و تربیت اسلامی (بر مبنای فلسفهی اسلامی). اسلام و پژوهشهای تربیتی، 6, 1393؛ 6(1): 5-24