@article {
author = {mousavi, Seyed Naqi},
title = {واکاوی سندی و دلالی «احادیث آموزش نماز» برای استنباط «سن دینداری کودک»},
journal = {اسلام و پژوهش‌های تربیتی 34 ، پاییز و زمستان 1404},
volume = {17},
number = {2},
pages = {-},
year  = {2026},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {x434-8002},
eissn = {2980-8367},
doi = {10.22034/eslampajoheshha.2025.5001808},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {واکاوی سندی و دلالی «احادیث آموزش نماز» برای استنباط «سن دینداری کودک»},
abstract_fa ={باتوجه به ضرورت مطالعات بومی در «روان¬شناسی رشد دینی»، مساله نوشتار حاضر درصدد است ضمن مطالعه¬ای نقلی-حدیثی به واکاوی سندی و دلالی روایاتی بپردازد که از تربیت عبادی و آموزش نماز به فرزندان سخن می¬گوید با این هدف که بتوان دلالت¬هایی از «سن دینداری کودک» را کشف و «إدراک، إحساس و إقدام دینی» را در سنین کودکان بررسی نماید. روش تحقیق، روش توصیفی و استنباطی است که با شیوه رجالی و تفسیری به بررسی سند و دلالت روایات مذکور می¬پردازد. برخی از دستارودهایی پژوهش به قرار زیر است: 1. بر اساس احادیث صحیح السند، از حدود 5 تا 7 سالگی باید به «امر به نماز و آشناسازی کودک با نماز بدون الزام» اقدام کرد و از 7 تا 10 سالگی باید به « آموزش جدی نماز؛ مؤاخذه کلامی» اقدام نمود و از 10 سالگی به بعد « آموزش بسیارجدی؛ تنبیه بدنی(درصورت لزوم)؛ عادت‏دهی» در برنامه تربیت عبادی جای دارد. 2. سن دینداری کودک طبق احادیث صحیح السند، از سن تقریبی پنج سالگی آغاز می-شود و کودک در وضعیتی است که سطحی از توانایی «ادارک، احساس و تجربه دینی» برخوردار است. },
keywords_fa = {تراز تحولی ,فقه تربیتی ,تربیت دینی ,تربت عبادی ,},
url = {https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/node/5001808},
eprint = {}
}