TY  - JOUR
ID  - 38
TI  - تنبیه از دیدگاه روان‌شناسی و اسلام
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 7
LA  - fa
SN  - x434-8002
AU  - , 
AD  - دانشیار - دانشگاه آزاد واحد تنکابن - استادیار گروه روان شناسی بالینی دانشگاه آزاد تنکابن
AU  - , Dawoodi
AD  - 
Y1  - 2010
PY  - 2010
VL  - 2
IS  - 2
SP  - 127EP  - 142تنبیه ,رفتار ناهمساز ,اشباع ,محرک آزارنده ,تربیت و تأدیب. ,DO  - 
AB  - از دیرباز مناقشه بر میزان اثربخشی تنبیه میان دیدگاه های مختلف روان شناختی، علوم تربیتی و اسلام وجود داشته است . تنبیه به معنای آگاهانیدن، بیدارکردن، واقف گردانیدن به چیزی و آگاه و هوشیارکردن آمده است. معمولاً روان شناسان تنبیه بدنی را جایز نمی دانند و برای آن عوارض نامطلوبی همچون ترس، عدم یادگیری رفتاردرست، توجیه صدمه زدن به دیگران، پرخاشگری نسبت به عامل تنبیه کننده، جانشین شدن یک پاسخ نامطلوب به جای پاسخ نامطلوب دیگر و الگو برداری از آن توسط دیگران برمی شمارند .

تنبیه کودک باید به اندازه جرم و گناه او باشد، نه بیشتر از آن . اگرکودک عقوبت رفتار اشتباه یا خلاف را نمی داند و یا پیش از تنبیه، متنبه شد نباید او را تنبیه کرد. نباید به خاطر تشفی خاطر و تخلیه هیجانی کودک را تنبیه کرد . بهتر است از روش های جانشین تنبیه همچون اشباع، افزایش سن رشد، گذشت زمان، تقویت رفتار ناهمساز و نادیده گرفتن استفاده کرد.
UR  - https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/node/38
L1  - https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/sites/eslampajoheshha.nashriyat.ir/files/article-files/2507.pdf
ER  -