@article {
author = {, Zhra and , Alireza},
title = {نقدی بر کفایت معنایی واژه‌ی «تربیت»، و ارائه‌ی بدیل‌هایی برای آن},
journal = {اسلام و پژوهش‌های تربیتی 19، بهار و تابستان 1397},
volume = {10},
number = {1},
pages = {73-84},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {x434-8002},
eissn = {2980-8367},
doi = {},
abstract = {Throughout the history of Islamic education, educational concepts in the Qur'an and narratives have been introduced in various terms. However, today, the term "education" has become outstanding among the concepts related to human growth and excellence, and educational concepts have been strictly confined to this term. This paper critically studies the meaningfulness of the word "education (tarbiat)" in the two axes of the literal meaning and the historical identity of the term, and then the terms "refinement (tazkiye) " and "discipline (ta’dib)" are introduced and analyzed as alternatives to the term "education”. The results show that from the literal meaning of the word "education", lofty concepts on human excellence cannot be derived; moreover, this term has only had a marginal role in the history of the Islamic education's thoughts; whereas the term "refinement”, in terms of its literal meaning and application in religious texts, has more richness than the word "education", and in the Qur'an, the terms "education and refinement" have been used instead of the term "education". Moreover, compared to "education", the term "correction" has a more reliable historical identity and has been dominant in the texts on Islamic education for about twelve centuries},
keywords = {education, refinement, politeness, correction, },
title_fa = {نقدی بر کفایت معنایی واژه‌ی «تربیت»، و ارائه‌ی بدیل‌هایی برای آن},
abstract_fa ={مفاهیم تربیتی در قرآن، روایات و در طول تاریخ تربیت اسلامی، ذیل واژه های مختلفی مطرح شده اند. با  وجود این، امروزه «تربیت» یکه تاز واژگان ذیل مفاهیم مربوط به  رشد و تعالی انسان شده  است؛ و مفاهیم تربیتی به ناچار در قالب تنگ این واژه به  حصار آمده اند. در این پژوهش با روشی انتقادی، کفایت معنایی واژه «تربیت» در دو محور معنای لغوی، و هویت تاریخی این واژه بررسی می شود و سپس دو واژه «تزکیه» و «تأدیب» به عنوان بدیل های واژه «تربیت» معرفی شده اند و مورد تحلیل قرار می گیرند. نتایج نشان می دهد، از معنای لغوی واژه «تربیت» نمی توان مفاهیم بلندی ذیل تعالی انسان استخراج کرد؛ همچنین این واژه در تاریخ اندیشه های تربیت اسلامی نیز، در حاشیه بوده  است و نقشی محوری نداشته است؛ در صورتی که  «تزکیه» از نظر معنای لغوی و کاربرد در متون دینی از غنای بیشتری نسبت به  واژه «تربیت» برخوردار است؛ چنانچه در قرآن، به جای عبارت «تعلیم و تربیت»، عمدتاً از «تعلیم و تزکیه» استفاده شده  است. همچنین «تأدیب» نیز در مقایسه با «تربیت»، از هویت تاریخی متقن تری برخوردار  است و توانسته  است در حدود دوازده قرن، تک واژه‌ی مسلط در متون تربیت اسلامی باشد. },
keywords_fa = {تربیت ,تأدیب ,ادب ,تزکیه ,},
url = {https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/node/192},
eprint = {https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/sites/eslampajoheshha.nashriyat.ir/files/article-files/5_10.pdf}
}