@article {
author = {, },
title = {بررسی و نقد رویکردهای اثباتی به فلسفه‌ی تعلیم و تربیت اسلامی در جمهوری اسلامی ایران},
journal = {اسلام و پژوهش‌های تربیتی 10، پاییز و زمستان 1392},
volume = {5},
number = {2},
pages = {29-56},
year  = {2014},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {x434-8002},
eissn = {2980-8367},
doi = {},
abstract = {Given the necessity of organizing Islamic education, some researchers tried to carry out this duty from its basic beginning and organize "the philosophy of Islamic education" first. However, there have been different approaches to "the philosophy of Islamic education" due to different approaches to "philosophy", "the relationship between religion and philosophy", "sources of religious knowledge", etc. A review and criticism of these approaches can show their merits and demerits and lead to a more comprehensive viewpoint. The present paper reviews and criticizes four existing approaches to "the philosophy of Islamic education" in Islamic Republic of Iran. It finally concludes that: 1- the main source for formulating "the philosophy of Islamic education must be Islamic sources (the Quran, tradition and intellect) while the method and content of Islamic intellectual sciences and valid empirical achievements should be used; 2- the way for active and truth-seeking interaction with other schools of thought should be prepared; 3- given the interdisciplinary nature of "the philosophy of Islamic education", methodological openness should be taken into consideration in formulating it. However, the main method is deductive method which can be used in different ways},
keywords = {Islamic sources, Islamic philosophy, Islamic education, philosophy of Islamic education and deductive method, },
title_fa = {بررسی و نقد رویکردهای اثباتی به فلسفه‌ی تعلیم و تربیت اسلامی در جمهوری اسلامی ایران},
abstract_fa ={با توجه به ضرورت سامان دهی تعلیم و تربیت اسلامی، برخی محققان بر آن شدند کار را از اساس آغاز کنند و نخست «فلسفة تعلیم و تربیت اسلامی» را سامان دهند، اما به دلیل رویکردهای گوناگونی که به «فلسفه»، «رابطة دین و فلسفه»، «منابع معرفت دینی» و غیره، وجود دارد، رویکردهای مختلفی، دربارة «فلسفة تعلیم و تربیت اسلامی» به وجود آمده است.
بررسی و نقد این رویکردها می تواند قوت و ضعف آنها را نشان دهد و به ارائة دیدگاهی جامع تر منجر شود. در این نوشتار، چهار رویکرد موجود دربارة «فلسفة تعلیم و تربیت اسلامی» در جمهوری اسلامی ایران بررسی و نقد می شود و در نهایت به این نتیجه خواهد رسید که اولاً، برای تدوین «فلسفة تعلیم و تربیت اسلامی»، باید مأخذ اصلی آن منابع اسلامی (قرآن، سنت و عقل) باشد، اما در عین حال از علوم عقلی اسلامی، هم از نظر روش و هم از نظر محتوا و نیز از دستاوردهای معتبر تجربی استفاده شود؛ ثانیاً باب تعامل فعال و حقیقت جویانه با دیگر مکاتب فکری باز باشد؛ ثالثاً با توجه به میان رشته ای بودن «فلسفة تعلیم و تربیت اسلامی» برای تدوین آن باید گشودگی روش شناختی را در پیش گرفت، اما روش اصلی، روش استنتاجی است که به انحای گوناگون می توان از آن استفاده کرد.},
keywords_fa = {فلسفه اسلامى ,تعلیم و تربیت اسلامى ,منابع اسلامی ,فلسفه تعلیم و‌ تربیت اسلامی و روش استنتاجی ,},
url = {https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/node/100},
eprint = {https://eslampajoheshha.nashriyat.ir/sites/eslampajoheshha.nashriyat.ir/files/article-files/2%281%29_0.pdf}
}